Werkomstandigheden in voedingsmiddelenfabriek

Sinds 3 maanden werk ik op een voedingsmiddelenfabriek. Ik ben nogal geschokt over de manier van werken daar. In theorie verkondigt men dat veiligheid voor alles gaat. Maar in de praktijk is dat heel anders. Er worden bizarre eisen gesteld aan de werknemers daar. Er moet voor iedere ploeg een norm gehaald worden, een bepaald aantal producten dat gedraaid moet worden. Die norm ligt onrealistisch hoog en wanneer die niet gehaald wordt, krijgt de lijnverantwoordelijke op haar of zijn donder. Hierdoor is iedereen aan het rennen en aan het jagen waardoor er regelmatig ongelukken of bijna ongelukken gebeuren. Ook worden de tijdelijke krachten, waar heel veel gebruik van wordt gemaakt, want dat is goedkoper, amper ingewerkt en gewezen op de gevaren. Een week of 2 geleden kreeg een medewerker een harde klap van 1 van de robots, omdat hij even snel iets wilde doen en daarvoor de lijn niet stil wilde zetten, want als de lijn stil staat, wordt er vaak tegen je geschreeuwd. Hij kreeg de klap tegen het hoofd en werd een paar meter door de lucht tegen het hek geslingerd. Er is geen ambulance gebeld, want dat zou niet goed zijn voor het bedrijf. In plaats daarvan werd hij door iemand naar het ziekenhuis gebracht. Gelukkig liep het met een sisser af. Hierna is er wel een bespreking geweest, waarin werd duidelijk gemaakt dat het die man zijn eigen schuld was en dat we voorzichtiger moeten werken. De link naar het gejaagde werken werd niet gelegd en het personeel durft niets (meer) te zeggen. Er wordt nl toch niet geluisterd en de meeste, veelal buitenlandse medewerkers en uitzendkrachten, vrezen voor hun baan. Een week later besloot men dat er met 10 mensen per ploeg minder gewerkt moest worden. Uiteraard met dezelfde norm. Ik hou van hard werken, maar dit is niet normaal. Mijn collega, een hartpatiënt, die er al 8 jaar werkt, klapte volledig in en ik was na 2 uur werken helemaal duizelig, zo hard gingen we. Met 3 man kun je het al amper aan, maar nu moeten we het dus met 2 doen. Het wordt steeds gekker. Steeds meer taken en een steeds hogere norm met steeds minder mensen. Ziekmelden wordt niet op prijs gesteld, er wordt verwacht dat je het gewoon probeert, zelfs toen mijn collega meldde dat ze een druk op haar borst voelde en haar hand tintelde. Ze moest gewoon komen, proberen. Ik vraag me gewoon af of dit allemaal zomaar mag. Er is weleens een arbo audit, maar die lijkt niet te zijn toegespitst op het personeel. Meer op de veiligheid van de machines en milieu. Daarbij wordt die altijd van tevoren aangekondigd en meestal wordt tijdens een audit de snelheid wat teruggeschroefd en komen er op die dag meer mensen werken. Maar dit kan toch niet zomaar? Hier gaan ernstig gewonden of misschien zelfs wel doden vallen. Ofwel door ongelukken op het werk ofwel door indirectere gevolgen van dit voor Nederlandse maatstaven onmenselijke beleid.
Welke stappen kan ik zetten om dit aan te kaarten?