Uitzendbeding bij uitzendwerk

Wanneer een uitzendkracht voor een uitzendbureau werkt, wordt er altijd een uitzendovereenkomst opgesteld. In deze uitzendovereenkomst kan een uitzendbeding worden opgenomen. Het uitzendbeding vindt zijn oorsprong in het Burgerlijk Wetboek. Een uitzendbeding is een veiligheid voor het uitzendbureau en geeft aan dat de uitzendovereenkomst automatisch eindigt als de opdrachtgever afziet van de diensten van het uitzendbureau of wanneer de uitzendkracht zich ziek meldt. Een uitzendbeding kan alleen schriftelijk worden opgesteld. Ook de uitzendkracht kan via dit uitzendbeding afzien van de overeenkomst en zijn werkzaamheden staken.

Ziekmelding bij uitzendbureau
Het uitzendbeding is een ontbindende voorwaarde en treedt onder ander in werking wanneer de uitzendkracht zich ziek meldt. Dit geldt echter alleen voor uitzendkrachten in fase A. Voor een uitzendkracht die in fase B werkt, gelden uitzonderingen. Voor de uitzendkracht die in fase C werkt, geldt het uitzendbeding niet. De uitzendkracht is dan namelijk in vaste dienst van het uitzendbureau, waardoor het uitzendbureau verplicht is ziektegeld uit te keren.

Na 26 weken
Het uitzendbeding is niet meer van kracht, wanneer de uitzendkracht 26 weken aaneengesloten voor een uitzendbureau heeft gewerkt. Het hoeft niet om hetzelfde werk te gaan of om een en dezelfde opdrachtgever. Ook wanneer de uitzendkracht afwisselend direct voor de opdrachtgever en daarna via het uitzendbureau voor dezelfde opdrachtgever hetzelfde werkt verricht, geldt de 26 weken regeling.

CAO
Volgens CAO-afspraken is een uitzondering op de 26 weken toegestaan, waardoor het uitzendbeding verspreid wordt over een langere periode. Zo is in de ABU-CAO voor uitzendkrachten (Algemene Bond Uitzendondernemingen) bepaald, dat het uitzendbeding geldt voor de eerste 78 weken dat de uitzendkracht voor het uitzendbureau werkt. Deze 78 weken worden ook wel fase A genoemd.