Uitkering aanvragen

Iedere werknemer in Nederland die gewerkt heeft op basis van een arbeidsovereenkomst, is verzekerd voor de Werkloosheidswet (WW). Wanneer een werknemer werkloos wordt, heeft hij recht op een WW-uitkering. Veel mensen ervaren een gevoel van schaamte wanneer zij een uitkering aanvragen. De schaamte richt zich vooral op wat de omgeving er van vindt. Een uitkering aanvragen wordt vaak als zwakte-aanbod gezien; alsof de werknemer niet in staat is zijn baan te behouden.

Verplichtingen
Bij een uitkering aanvragen komen een aantal verplichtingen om de hoek kijken, waardoor schaamte ook kan worden aangewakkerd. Zo moet men beschikbaar zijn om werk te aanvaarden dat wordt aangeboden en heeft men sollicitatieplicht. Bij een uitkering aanvragen wordt duidelijk vermeld dat de uitkering kan worden gekort of stopgezet op het moment dat men niet aan deze verplichtingen voldoet. Uit schaamte wordt daarom vaak toch maar die baan geaccepteerd, die niet precies is wat men zoekt.

WW-uitkering
Werklozen die een uitkering aanvragen bij het CWI (Centrum voor Werk en Inkomen) voelen ook schaamte voor het feit dat de uitkering gerelateerd wordt aan de jaren dat men gewerkt heeft. Voor elk jaar geldt één maand uitkering met een maximum van drie jaar en twee maanden. De hoogte van de uitkering is de eerste twee maanden 75% van het loon en valt vervolgens terug naar 70%. Ook dat kan een punt zijn, waar iemand schaamte voor voelt.

Verstandig
Elke werkloze heeft recht op een WW-uitkering. In dat geval moet iedereen gewoon een uitkering aanvragen en daar geen schaamte voor voelen. Zonder uitkering is iemand ook niet meer verzekerd bij de sociale volksverzekering en is er kans dat een pensioen wordt stopgezet. Werkloosheid is meestal niet iemands eigen schuld, waardoor schaamte onterecht is. Reorganisaties, fusies, faillissementen, inkrimping en geen contractverlengingen zijn zo maar wat redenen die kunnen leiden tot werkloosheid.