Indicatie re-integratie spoor 2, mag ik burn out traject weigeren?

In september 2011 ben ik burn out/depressief geraakt. In januari 2012 weer begonnen met werken. In januari 2013 weer op volledige uren. Op 27 juli 2013 weer volledig beter gemeld. In februari 2014 weer uitgevallen met dezelfde maar mildere klachten. Hierdoor werk ik nog 20 uur bij werkgever. per week. Van 1e lijns naar tweede lijns gegaan. Naast gevoeligheid voor depressie ook persoonlijkheidsstoornis vastgesteld.
Ik heb zelf de keuze gemaakt om niet meer in mijn oude functie terug te keren. Het is te druk voor me. Als ik op de oude voet doorga, ook met aanpassingen help ik mezelf weer de vernieling in. Ik heb gewoon jaren lang boven mijn kunnen gewerkt. Zuur maar een waarheid als een koe. Dit ook gecommuniceerd naar werkgever en zij waren het met mij eens (staat niet op papier maar is mondeling gezegd.) Ik heb een medische expertise gehad en een arbeidsdeskundigonderzoek. Conclusie van het arbeidsdeskundig onderzoek. Ongeschikt voor eigen werk en binnen het werk zijn er ook geen andere functies die ik zou kunnen doen.

Ik zit inmiddels midden in mijn reïntegratie spoor 2. Op zich gaat het goed. Ik heb me erbij neergelegd. Ik vind het interessant. Ik had er vertrouwen in. Ik doe netjes mijn huiswerk en kom mijn afspraken na. Maar nu opperde de reintegratiecoach afgelopen donderdag om naar een burnouttraject te gaan van drie weken. Ik denk dat dit niet goed voor mij is. Sterker nog; ik denk dat ik er slechter uit ga komen. Ik heb hier plausibele redenen voor. Maar de grootste reden is dat ik al jaren over de schreef ben gegaan qua grenzen. Nu leer om met vallen en opstaan binnen mijn grenzen te blijven en dat dit door zo'n traject weer compleet overhoop gehaald wordt. Maar ik denk ook dat als ik niet meewerk dat het mij sancties oplevert. Ik ga het traject wel doen als het mes me op de keel gezet wordt.

Nu heb ik een aantal vragen:
1. Ik heb een spoor twee indicatie. Kan ik toch in zo'n burn-outtraject gezet worden
2. Kan ik hier sancties voor krijgen als ik pertinent weiger (ik denk van wel). De reïntegratiedeskundige zei, kijk of het je wat lijkt, het is niet verplicht. Toen ik begon tegen te stribbelen werd direct een soort van 'dreiging' geuit dat het UWV dit niet leuk gaat vinden.
3. Kan een reïntegratiecoach dit verplichten zonder dat dit met de bedrijfsarts is overlegd?

Antwoord van Anita Smeding Coaching en Consultancy

Beste Meike,
Wat een verstandige stap van je om eerlijk naar je eigen kunnen en beperkingen te kijken. Uitval is natuurlijk nooit leuk maar zo te horen levert het je wel een persoonlijke groei en ontwikkeling op.
Om je vragen te beantwoorden: Je werkgever en jijzelf zijn verplicht om mee te werken aan re-integratie en je kans op duurzaam betaald werk zo groot mogelijk te maken. Als het aannemelijk is dat je baat bij een burn-outtraject dan is het beter hier aan mee te werken.
Als je aannemelijk kan maken waarom je dit niet wil en waarom je hier geen baat bij zou hebben dan kan je re-integratiecoach je niet verplichten. Het is wel zo dat het UWV de inspanningen van werkgever en werknemer zal beoordelen als het komt tot een aanvraag.
Je re-integratie coach kan van alles aandragen maar het is inderdaad wijsheid om deze stap af te stemmen met de bedrijfsarts want met medische onderbouwing is een besluit steviger.
Het lijkt mij dat je werkgever van alles aandraagd om je te helpen, in elke relatie is vertrouwen in elkaars goede intenties belangrijk. Vraag je zelf af wat je belangrijk vindt en hoe je met je werkgever om wilt gaan.
Succes met werken aan jezelf en je outplacement,

Vond je dit antwoord nuttig?

Ja

Nee

0 mensen bedankt

Bekijk bedrijfsprofiel